Voedingstrends 2025. Verdrietig
In NRC van zaterdag 11 januari stond een artikel met de titel 'Orgie in de keuken' van Martine Kamsma en Juliette Vasterman met in de ondertitel "geen combi die niet kan".
https://www.nrc.nl/nieuws/2025/01/10/de-foodtrends-van-2025-het-smelt-en-het-druipt-en-alles-smaakt-prima-met-alles-a4878866
De titel was al niet hoopgevend maar bij het verder lezen werd ik toch wel verdrietig over de definitieve teloorgang van onze eetcultuur. Ik ben niet zo principieel tegen nieuwe foodtrends en de toegang tot de wereldkeuken heeft vele culinaire mogelijkheden geopend. Een grote dikke MAAR is echter niet misplaatst.
Heel lang gelden, toen ik me in Nederland vestigde verbaasde ik me al over sommige maaltijdcombinaties die hier schijnbaar heel normaal gevonden werden en die me voorkwamen als een vloek tegen alle regels die ik in mijn klassieke hotelschoolopleiding had meegekregen. Niet lang daarna moest ik constateren dat die regels bijna overal steeds meer genegeerd werden.
Het werd een kwestie van me aan te passen en vaststellen dat wat je geleerd hebt niet eeuwig geldig is, ook al ging het vaak tegen mijn culinaire gevoel in. Discussiëren daarover werd zinloos.
Toegegeven, de regels voor de menusamenstelling, de menuleer zoals ik die geleerd heb, waren te veel een keurslijf voor de culinaire fantasie en creativiteit en de klassieke Franse keuken was niet meer de enige referentie voor goed eten en drinken. Het kwam me echter voor dat er geen beperkingen voor combinaties van ingrediënten en gerechten meer bestaan en dat zat me toch niet helemaal lekker.
In 2008 verscheen het boek 'Een pleidooi voor echt eten – Manifest van een eter' van Michael Pollan. De auteur heeft een visie op eten en eetcultuur waar je het misschien niet helemaal mee eens moet zijn maar hij heeft daarover een visie en dat is wat ik vooral mis bij de food-trendsetters van nu, zowel van mensen uit de culinaire top als bij influencers. Ze doen maar wat, als het maar nieuw en (tijdelijk) origineel is. In zijn inleiding schrijft Pollan onder meer: "Momenteel verandert de eetcultuur in Amerika meer dan één keer per generatie, wat historisch gezien iets ongekends – en duizelingwekkends- is." Pollan zag het nog niet zo duizelingwekkend in want momenteel verandert de eetcultuur, ook in Europa meer dan één keer per generatie. De uitdrukking "Orgie in de keuken" zoals die in het artikel van de NRC staat is dan ook helemaal juist gekozen om de huidige foodtrends te definiëren. Die totale anarchie van combinaties van ingrediënten, bereidingswijzen en gerechten is wat mij betreft veel te ver doorgeschoten en heeft niet veel meer met culinair genieten te maken.