Soms worden recepten zo beschreven dat ik denk: 'daar begin ik maar niet aan'. Dan lijkt het me te ingewikkeld of te bewerkelijk of worden er zoveel verschillende ingrediënten gebruikt dat het me teveel inkoop vereist van producten die ik erg weinig gebruik.
Regelmatig worden me in de herfst kweeperen aangeboden en dan maak ik er maar een jam van of een compote. Zoekend naar recepten met kweepeer om om er wat anders mee te doen kwam ik Membrillo tegen. Ik zag hiervoor verschillende recepten en ik dacht inderdaad: 'daar begin ik niet aan'.
Dan komt het moment van 'ik ga het toch maar eens proberen'. Dan blijkt dat het maken van deze Spaanse specialiteit dat als zoeternij en klassiek bij de geitenkaas Manchego gegeten wordt, veel eenvoudiger is dan je altijd hebt gedacht. Toegegeven het vraagt tijd en je moet er bij blijven maar moeilijk is het niet. En, het is de moeite waard, zeker bij een kaastafel.
Je krijgt een aantal kweeperen. Je wast ze goed en verwijdert met een mesje de bruine vlekjes van de schil, het kroontje en het steeltje. Je schilt de vruchten niet, je wast ze wel goed . Dan snijd je ze dwars doormidden (dus niet over de lengte) en verwijder je de pitjes. Snijd in enkele stukken, naargelang de grootte bijvoorbeeld iedere helft in twee of drie stukken.
Doe ze in een pan met citroensap (ongeveer 1 citroen per 4 à 5 kweeperen) en doe er zoveel water op dat alles net onder staat.
Kook ongeveer 30 minuten. Voel met een vork of ze gaar genoeg zijn om te pureren.
Doe in een vergiet en laat even uitlekken.
Weeg de grare uitgelekte vruchten en pureer met een staafmixer of in een keukenmachine. Doe in een pan met dikke bodem en voeg suiker toe. In sommige recepten wordt evenveel gram suiker gebruikt als het gewicht van de uitgelekte gare kweeperen. Ik had 900 gram kweepeer (gaar een uitgelekt) en gebruikte 750 gram suiker.
Zet op een zacht vuur laat sudderen terwijl je heel regelmatig roert en vooral oover de bodem roert. Naarmate de moes dikker wordt gaat dit 'ploffen' (grote luchtbellen die exploderen :)). Dan is het moment om te blijven roeren en de hiitebron goed af te stemmen op enerzijds niet teveel ploffers te krijgen en anderzijds om nu de eindfase goed te bewerken zodat je een stevige massa krijgt die tijdens het roeren van de bodem los komt. Naargelang de hoeveelheid die je maakt kan dit laatste deel van de bereiding wel als hard werken beschouwd worden (stevige moes blijven omroeren) en kan wel een half uur tot 45 minuten duren.
Stort de massa in een ovenschaal met bakpapier of boterhampapier, schud even aan zodat het gelijkmatig verdeeld is en laat afkoelen.
Eenmaal afgekoeld kun je de membrillo in reepjes of blokjes snijden.
Je kunt de membrillo enkele weken bewaren in een luchtdicht afgesloten doos op een wat koele en donkere plaats.
Reactie plaatsen
Reacties